Yapmadığım İş Kalmadı Benim (X)
1986 yılında üniversite sınavlarına girdim. AÖF İktisat bölümünü kazandım. Hem çalıştım hem okudum. 1989 yılı Mart ayında evlendim. Gençlik var, umut var ve mücadele edip başarmaktan başka da bir yol yok benim için.
İnsan azimli ve genç ise birçok zorluğu aşabiliyor. İki küçük yavrum ile 1992 yılının Haziran ayında mezun oldum. Bu çok önemliydi benim için. Rektör olarak Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen Hocamın imzası var diplomanın altında, bu onur verici.
Ankara'da eğitime katılarak, Trafik ve Çevre Bilgisi Öğretmeni oldum. Yıllarca çalıştım Saruhanlı’da ki ilk sürücü kursunda yönetici ve öğretmen olarak.
2012 yılında Sosyoloji okumaya başladım, elli yaşından sonra. Okumanın, öğrenmenin yaşı ve sınırı yok. Bu arada Özlem Kızım’da Tıp Fakültesinde okuyordu. 2016 yılı Haziran ayında beraber mezun olduk Özlem ile. O okulunu birincilik ile bitirdi. Benim de notlarım fena değildi. Son sınavlara Özlem'in okuduğu ilde girdim. Büyük mutluktu, Özlem Kızım ile kep attık birlikte. Yaşanan o anlar çok özel ve güzeldi.
Özlem'in o gün haberi olmadan ve onun dengesini bozmadan, o kütüğe çivi çakıp konuşmasını yapınca beni davet ettiler sahneye. Salon doluydu. İlin Valisi ve bütün protokol oradaydı. Çok onur verici bir duyguydu benim için. Bu planlamayı Özlem'in nişanlısı Tarkan ve ikinci olan Osman biliyordu yalnızca.
Kısa bir konuşmanın ardından o can gençler için yazdığım Şiir’i okudum. Heyecanlı, sevinçli ve çok mutluydum. Salondan coşkulu bir alkış koptu. Sahnedeki Özlem ve bütün arkadaşları bana doğru geldi. Sarıldık birbirimize, sevinç gözyaşları ile birlikte.
Akşam yemeğine Özlem Kızımın değerli hocaları bizi de yemeğe davet etmişler. Bu etkinlikler de her şeyin yolunda gitmesinde Tarkan'ın payı çok büyük. O akşam o güzel söyleşi ve yemek çok anlamlıydı. Hocaları Özlem'in biraz şakasına dalına basınca; baba bak bu okulu ben birincilikle bitirdim; unutma diye mesajı verdi bana ve orada bulunanlara.
Bu yaşananlar bizim için büyük bir onur ve mutluluk kaynağı oldu. Özlem'ler önce Burdur ilinin Gölhisar ilçesine atandılar. Daha sonra ilk uzmanlık sınavın da Özlem İzmir Dokuz Eylül Üniversitesin de 'Göğüs Bölümünü' kazandı.
Bu günlerde bende Dokuz Eylül Üniversiteden 'Aile Danışmanlığı ve Arabuluculuk' sertifikasını aldım. On yıldır Bircan Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi Saruhanlı da iki kurum olarak Özel Eğitim hizmetini sürdürmeye devam ediyoruz 2016 yılında biz. Oğlum Ozan ve gelin Kızım Büşra ile birlikte.
Bu süre içinde dört yavrumuz ve iki torunumuz oldu. Babam artık dede oldun, okuma torunlarına oyna diye nasihat etti. İki yıl torunlar ile oynadım. Ama dayanamadım, 2018 yılın da 'Türk Dili Ve Edebiyatı' bölümüne kaydımı yaptırdım. Bugün son sınıftayım ve mezuniyete yaklaştım. Torunlarım ile okuyorum. Üniversite okumada 15 yılı doldurdum.
İnsan için dünyaya gelmek büyük bir şans. Sürekli kendini geliştirerek değişmek, yaşamdan aldığın mutluluğu, hazzı arttırmak ve insanlara yardımcı olmak kadar güzel bir şey yok bu dünyada.
Eğer ömrüm yeterse en büyük isteğim, bitireceğim son üniversite de torunlarım ile birlikte mezun olmak ve kep atmak olacak buna inanın.
Bunu canıgönülden istiyorum. 'Çılgın Dede' olmak bunu başararak olur ancak.
