Sevgi insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygudur. Genel olarak hoşa giden bir şeye eğilim; tutkuya dek varabilen bir ruh durumudur. Türlü biçimleri vardır: Bir nedene dayandırılan karşı cinse sevgi, ana-baba sevgisi, çocuk sevgisi, vatan-millet sevgisi, doğa ve canlılara duyulan sevgi, dünya sevgisi, maddi sevgiler, manevi sevgiler ve de bir nedene dayandırılamayan sempati (sympathie) yani duygudaşlıktır.
İnsanlık aleminin asıl ihtiyacı da tüm sevgilerin yanında duygudaşlık olarak adlandırılan sevgi ilk sırada geliyor. Dünya halkları bu duygudaşlık kavramını iyi kavramalı ve bu kavram etrafında saf tutmalıdır. Dünya barışının önündeki en büyük engellerden biri ortak duyguların arka plana itilip bir nedene dayandırılan daha öznel sevgilerin ön plana çıkarılmasıdır. Güçlü devletlerin çok sevdikleri devlet ve milletleri için diğer milletleri sömürmek, kaynaklarını kendi ülkelerine aktarmak amacıyla öldürmesi, yok etmesi bu öznel sevgilerin yıkıcı bir sonucudur. Halbuki ortak bir duygu silsilesi etrafında bir araya gelinebilse ne sömüren kalır ne sömürülen ne de ölümcül savaşlar.
Ortak duygu ihtiyacı -hızla gelişen teknoloji sayesinde- artık iyice küçülen ve yok olma aşamasına gelen dünyada zorunluluk haline geldi. İnsanlar aynı duyguları paylaşıp, kendilerini diğer insanların yerine koyabilmeli -empati- ve paylaşmayı öğrenmeli yoksa bu sevgi yoksunu dünyada kendi sonlarını hazırlıyorlar. Sevgisiz bir dünyanın ürünü savaşlar, yıkımlar, açlık, kan ve gözyaşıdır. Yitip giden hayatlar ve bu hayatlar üzerine kurulu sefahat düzenidir. Hepsi ortak bir sevgi kavramının geliştirilememesinin sonucudur.
Dünya toplumları yerelde öznel sevgilerinin genelde ise ortakinsanlık duyguları (sempati) ön plana çıkarmalıdır. Sevgisiz bir dünyanın hali ortadadır. Felsefe biliminde sevgi birleştirici ilke olarak kabul edilir. Sevgi yaşama götüren yoldur. İnsan dolayısıyla insanlık alemi sevmeye başladığında birlik olur birlik olduğunda ise yaşar ve yaşatır.
Sevgi duygusu insanlık için duyulması gereken bir zorunluluktur. Bundan dolayı ?sevgi? insanların dimağlarında ve gönüllerinde yeşermeli dal budak salmalıdır. Bunun için mana aleminde uzun yolculuklar yapmamız gerek insanlık olarak. Merhum Malcom X (Tam adı: Malcolm Little) bu konuya dair ?Manadan sevgi fışkırır, maddeden ise bunalımlar.? der. Günümüz maddeci sistemlerin ortaya çıkardığı bunalımlar hepimizin malumudur. Hepsi de sevgisizliğin ürünü.
Max Schelere´e göre yaradılışın özü sevgidir ve insanları birbirine bağlar. İnsanlar sevgiden uzaklaştıkça ölümcül birer yaratık haline geliyor. İçinde sevgi olmayan yığınların neden olduğu birçok kıyıma şahit olmuştur bu yaşlı dünya. İnsan kıyımları, doğa ve canlı kıyımları Habil ve Kabil olayından beri peşi sıra ve kesintisiz devam ediyor. Sevgi yoksa nefret var, nefretin olduğu yerde ise kin, yokluk, acı, yok oluş var.
Gün gelecek ki -bana göre bu hızla gidersek bugün çok yakın- dünya üzerinde acımasızca kaynaklarını tükettiğimiz, öldürdüğümüz, öldürmediklerimizi de ölüme terk ettiğimiz, yaşam alanlarını zorla ve saygısızca elinden aldığımız canlılardan daha hazin bir duruma düşeceğiz. Dünya üzerinde yaşayan ve her zaman baskın olan sevgi yoksunu acımasız insanlar bizi bu duruma düşürecek.
İbn-i Sina ?Ben öküzden korkarım silahı var ama aklı yok.? demiş. Ben de diyorum ki ben artık insanlardan korkuyorum aklı var ama sevgisi yok! İnsanlık akıllı olasına rağmen, her alanda onca gelişime rağmen uçurumun kenarında. PauloCello ?Dalından şüphe ettiğin ağacın gölgesinde soluklanmayacaksın.? der. Günümüzde sevgisinden şüphe ettiğimiz ?insanlığın? gölgesinde soluklanamıyoruz. İnsanlık sevgiden ibaretti. Sevgi gitti, insanlık bitti.
Sonuç olarak bu dünya ve üzerinde yaşayan canlılar kötü bir sondan korunacaksa bunun ilk şartı sevgi kavramının ve buna bağlı çeşitli etkenlerin birleşmesiyle korunacak. Biz Türk milleti olarak mana aleminden besleniriz. Mana alemi de sevgiden. Madde aleminden beslenen sevgisiz Batı dünyası bunalımlarından kurtulmak için insanlığı ateşe veriyor. İnsanlık kavramını yaşatmak için insanlığın içine düştüğü sevgisizlik ateşini bir an önce söndürmeliyiz. Tabi bunun için çok çalışmamız da şart. Batının öldürmek, yok etmek için ürettiği silahlarına karşılık yaşatmak için silahlar üretmeli ve madde aleminin sevgisiz ölüm kusan silahlarını durdurmak için çabalamalıyız. Sevgisiz dünya yok olamaya mahkumdur. Dünyayı yok olmaktan kurtaralım..
Sevgi dolu bir dünya içinde tüm insanların dil, din, renk ayırmaksızın yaşaması dileğiyle. Tüm İslam alenin Ramazan Bayramı kutlu olsun.
